Getikte setting
Veel mensen leggen een game al snel neer wanneer ze een opgejaagd terror-gevoel krijgen voorgeschoteld. Zo’n game waarin je verplicht wordt om snel te handelen, anders wordt het je dood. Finding Frankie is zo’n typische game waarin je de stuipen op het lijf gejaagd worden, maar dan in een speelse setting. Met een bijna epileptische gevoel waarbij de kwijl mij bijna uit de mond droop, speelde ik dan ook deze, ik noem het maar even zacht gezegd ‘aparte game’.
In Finding Frankie ben je, vrij vertaald en logischerwijs, op zoek naar ‘Frankie’. Het spel nodigt je uit om een parcours af te leggen waarin je rent, springt, sprint en bukt onder allerlei obstakels door. Maar let op want Frankie kan zomaar opduiken en dan weet je dat je eraan bent, tenzij je jezelf weet te verstoppen voor zijn terror. Met een cartoon-achtige stijl, waarin de speler zich verkleed als ‘bunny rabbit’, ga je op jacht in de verschillende obstacle courses.
Heel complex is de gameplay allemaal niet, want de controls en mogelijkheden zijn vrij beperkt gebleven. Je kunt middels de triggers springen, springen en bukken, en daar blijft het ook wel aardig bij. Het lastigste hierbij vond ik het springen tegen latten waar je vervolgens aan kunt hangen en vervolgens weer verder kunt springen naar een volgend platform. Op de een of andere manier kreeg ik dat in het begin totaal niet onder de knie. Ik las er weinig kritiek over op de PC, maar op de console lijkt dit een aardige uitdaging, want je moet vrij gericht te werk gaan en richten op de latten waar je aan wilt hangen. Het swingen en wall jumpen is dan ook zo nu en dan een aardige uitdaging, maar gelukkig zijn er de checkpoints die je niet te ver terug slingeren. De game is in totaal ‘n uurtje uit te spelen, maar kost je al gauw vele uren, wil je alles redelijk door hebben en verder komen. Het spel voelt dan ook als een combinatie tussen een escape room en een Mirror’s Edge, om het zo maar even te noemen.
Kleurrijk, zowel positief als negatief
Qua setting voelt het spel als een wat getikte game. De superkleurrijke spelwereld die een beetje weg heeft van een Squid Game, waarbij je opgesloten wordt in een bizarre spelwereld. Het ziet er allemaal een beetje abnormaal uit, en dat joeg vooral mijn kinderen de stuipen op het lijf. Vooral wanneer Frankie toeslaat wordt er dood en verderf gezaaid en komen de nachtmerries bij jongeren al snel om de hoek krijgen. Vooral in de late uurtjes speelde ik dan ook deze game. Naast Frankie is er ook bijvoorbeeld Henry Hotline die de jacht op je geopend heeft, maar er zijn ook andere beangstigende karakters aanwezig. Dit alles oogt grafisch verder verre van imponerend, met veelal vage, wazige graphics tot gevolg. Kwalitatief zal deze game dan ook zeker niet indruk maken, wel qua setting en krankzinnigheid.
Finding Frankie is een beetje een game met een gebruiksaanwijzing; Het moet je liggen, of totaal niet. Spelers die niet kunnen tegen krankzinnige terror zullen deze titel na vijf minuten waarschijnlijk al naast zich neerleggen, terwijl mensen die van dit genre houden totaal in het spel gezogen zullen worden. De gameplay is zeker niet perfect en de controls zijn op de console ook niet ‘je van het’, net als de kwaliteit op grafisch gebied. Toch heeft Finding Frankie wel iets ‘aparts’ dat mij wist aan te trekken. Of dit echter de game voor jou is, zul je toch even zelf moeten bepalen, maar je bent in ieder geval zowel positief als negatief gewaarschuwd.
