Je zou tegenwoordig toch mogen verwachten dat de films ons banger zouden moeten maken dan de huidige generatie games. In feite is dat vrijwel nooit zo, Arno Kamphuis wist mij (en de rest van de aanwezige op de Game Creation 2006) een mooie theorie uit te leggen over hetgeen wat games zo beangstigend maakt. Neem het voorbeeld van een horror: Een vrouw loopt angstig met de tranen in d’r ogen naar een deur die op een kiertje staat geparkeerd. Als ze de deur langzaam open maakt en kijkt in het zwarte gat valt er een doodse stilte. De geruisloze kijkwijze van de bange mevrouw wordt in een flits omgezet naar een schrikmoment die iedereen eigenlijk wel zou verwachten. In een game is dat anders. Je bepaalt zelf wat je doet, je loopt niet gehaast naar opvallende deuren die je het zweet op het voorhoofd bezorgen. Je benadert de situatie in alle rust en kijkt ingenieus naar elke hoek van de kamer. In zo’n situatie heb je alles zelf in de hand, en als er dan een keer iets fout gaat, dan is dat uiteraard altijd onverwacht. En als iets onverwacht is, dan is het ook ten alle tijden beangstigend, voor de een echter wat meer dan voor de ander, als de adrenaline maar aanwezig is dan hebben de ontwikkelaars in feite al genoeg weten te bereiken..
Sommige houden totaal niet van zo’n spellen en hebben het liever lekker simpel in de open lucht, een goed voorbeeld is Far Cry. Maar wat is er nu daadwerkelijk uitdagend aan zoiets? Je vervult je missies en er is eigenlijk weinig spannends te beleven. Uiteraard ligt de uitdaging bij de speler zelf maar ik ervaar het nooit als echt boeiend en interessant. Games als Doom III/Quake IV waarin je al lopend met je zaklamp de raarste gemuteerde wezens neer moet schieten trekken mij toch een stuk meer. Als je niet van donkere sferen houdt en je jezelf liever begeeft in de normale wereld met een stralend zonnetje in de lucht, dan raad ik je alvast aan te stoppen met lezen, dit is dan niet het spel voor jouw.
Nou, als ik met Quake IV en Doom III vergelijkingen aan kom zetten dan is de toon al direct gezet: Het gaat hier duidelijk om een shooter van de nieuwste generatie. Gears of War wordt dan ook een echte game die zijn mannetje zal weten te staan. Op de eerste Xbox 360 presentaties bleek namelijk al dat dit een van de betere shooters zou worden voor de console van Microsoft. De mix van adventure, horror en actie zorgt daarnaast nog voor een extra diepgaande sfeer. In het spel heb je de macht over het 35 jaar oude karakter ‘Marcus Fenix’. Marcus is een ten schande gebrachte militair, hij belandde in de gevangenis door het verlaten van zijn post (hij wilde zijn vader redden) bij een barricade. Met een gedaalde rang wordt hij echter gedwongen terug in actie te komen. Hij wordt bevolen het bevel van een Delta company over te nemen. Daar komt hij een nieuwe vriend tegen genaamd Dominic en nog 2 andere afgedankte rekruten. Samen met hen zal hij het op moeten nemen tegen tal van grootse monsters die graag een hapje uit jouw warme vlees zouden willen bijten. Uiteraard ben jij het niet eens met deze kwaadaardige bedoelingen en zul je je moeten verzetten met tal van wapens. Het wordt een ongewilde strijd om leven en dood waarin roem een anti-helden effect krijgt.
Vandaag is er meer bekend over Gears of War zo lijkt het, de game zou namelijk eventueel naar de PlayStation 3 gaan komen. Uit een recent gehouden interview met Cliff Bleszinski zou blijken dat er zeker interesse is in een eventuele PS3 versie en andere toekomstige games:
“Based on what you know, and what Epic knows as a middleware developer, can you think of anything in particular, specifically, that you would do differently if you were making Gears of War on the PlayStation 3?”
Cliff: “I like the whole tilt controller. I think we could do some cool stuff there. Possibly do some integration with the PSP. And, to be honest, that’s all I can think of right now. I haven’t put a lot of thought into it. I’ve been so nose-deep in Gears on the 360.”
