Indiegames hebben vaak iets bijzonders. Zeker wanneer ze afkomstig zijn van één enkele ontwikkelaar, want dit laat meestal de volledige visie zien van de maker. Het idee achter Detective Rainy Night is interessant: een mysterieus motel, een afgelegen setting, een reeks onverklaarbare incidenten en een politierechercheur die langzaam een puzzel moet oplossen. Op papier klinkt het als het perfecte recept voor een sfeervolle psychologische thriller. In de praktijk blijkt echter dat ambitie niet altijd hand in hand gaat met uitvoering.
Een mysterie zonder echte diepgang
De game positioneert zich als een detectiveverhaal waarin je als speler aanwijzingen verzamelt, gasten ondervraagt en langzaamaan de puzzelstukjes een groter geheel moeten vormen. De werkelijkheid is daar helaas ver van verwijderd. Gedurende het uur dat de game duurt, word je voortdurend het gevoel gegeven dat je werkt naar een belangrijke onthulling of dat jouw keuzes bepalend zijn voor de uitkomst. Die verwachting wordt nooit waargemaakt. De zogenoemde opdrachten zijn niets meer dan een reeks vaste stappen die je simpelweg opvolgt. Er is geen ruimte voor eigen interpretatie, alternatieve paden of zelfs verkeerde conclusies.
De game nodigt je niet uit om werkelijk te onderzoeken. Je ondergaat vooral wat het verhaal je voorschotelt. Het resultaat voelt daardoor eerder als een interactieve comic dan een detectivegame. Dat zou op zichzelf geen probleem hoeven zijn, mits de presentatie sterk genoeg was geweest. Helaas is ook dat niet het geval.
Flinke prijs voor een uiterst korte ervaring
Dat de game slechts een uur aan content biedt, hoeft niet volledig een probleem te zijn. Er bestaan korte indietitels die in dertig tot zestig minuten enorme indruk weten te maken. Maar Detective Rainy Night hoort simpelweg niet in die categorie thuis. De beknopte speelduur staat in geen enkele verhouding tot het prijskaartje van bijna elf euro. De verhaallijn is te dun om echt te intrigeren, de personages krijgen onvoldoende tijd om te groeien en de spanning komt nauwelijks van de grond. Wanneer het spel eindelijk enigszins op gang lijkt te komen, heb je het alweer uitgespeeld.
Het grootste deel van de speeltijd bestaat uit dialogen. De game leunt zwaar op tekstuele interacties, maar slaagt er niet in om deze boeiend te houden. De gesprekken voelen erg repetitief aan. Helaas ontbreekt het aan voice-acting, waardoor de speler het moet doen met een onafgebroken stroom aan bliepjes wanneer de tekst verschijnt. Dit simpele effect lijkt bedoeld als subtiele feedback, maar wordt al snel irritant.
Technische imperfecties
Naast inhoudelijke tekortkomingen kampt Detective Rainy Night ook met technische issues. Het notitieblok, een belangrijk hulpmiddel dat dient om aanwijzingen te verzamelen, veroorzaakt regelmatig cursorproblemen. Het openen ervan leidt tot een zichtbaar conflict tussen UI-lagen, waardoor je de controle over de besturing kunt verliezen. Dit soort slordigheden stoort des te meer in een spel dat al zo weinig ruimte biedt voor actieve betrokkenheid.
Visueel doet de game denken aan titels van een decennium geleden. De omgeving oogt vlak, animaties zijn minimaal en de algemene presentatie voelt gedateerd. In een genre waarin sfeer een grote rol speelt, weegt dit extra zwaar. Waar een donkere, regenachtige setting spanning zou moeten oproepen, blijft het hier bij een erg ruwe en weinig indrukwekkende ervaring.
Onlogische stijlkeuzes
Het meest verwarrende aspect is de inconsistente structuur van de game. Detective Rainy Night wisselt abrupt tussen lange statische dialogen, stripboekachtige scènes en een plotselinge vragenlijst die je moet invullen op basis van triviale informatie. Het voelt alsof er te veel verschillende ideeën zijn uitgeprobeerd zonder duidelijke samenhang. De game weet zichtbaar niet welke richting het op wil. Is het een visual novel, een detectivegame of een experimentele verhalende ervaring? Die vraag blijft onbeantwoord. Detective Rainy Night is een goedbedoeld project van een solodeveloper en dat verdient respect. Helaas schiet het spel op dit moment op te veel fronten tekort. De interessante premise wordt uiteindelijk niet waargemaakt. Het mysterie is niet echt een mysterie dat de speler zelf kan oplossen. Daarnaast voelt de game visueel verouderd aan, zijn de dialogen eentonig en zijn er merkbare technische problemen. Gecombineerd met een extreem korte speelduur en een prijs die daar niet in verhouding tot staat, blijft er weinig over om aan te bevelen.
