Conquistadorio

Adembenemend mooi

De veroveraar, die in zijn leven vele beproevingen heeft doorstaan, heeft besloten het voor gezien te houden en een kluizenaar te worden. Gewoonweg liggend in zijn eenzame grot, ver weg van mensen. Maar het lijkt erop dat het lot zelf je zelfs bij zoiets eenvoudigs nieuwe uitdagingen geeft. De kist waarin je graag slaapt, is verdwenen. Je moet op zoek gaan en talloze raadsels oplossen totdat je hem vindt. Je besluit op zoek te gaan naar het verdwenen object…

Conquistador vertelt geen verhaal, maar laat alles met artwork-illustraties zien, en daar hebben we gelijk het hoogtepunt van de game; Het ziet er allemaal indrukwekkend uit en is zelfs in het Nederlands speelbaar, dat zie je niet vaak. Veel lezen hoef je echter totaal niet, dus het vertalen van de game was ook niet heel veel moeite voor de developer. We hebben het hier over een point-and-click adventure, waarbij je objecten kunt zoeken, die over verschillende screens beschikbaar zijn en daar ook gecombineerd en gebruikt kunnen worden. Je kunt gelukkig inzoomen want het vinden van objecten kan nogal eens een uitdaging zijn. In het begin denk je nog: “Oh, dit kan leuk worden en lekker relaxed”, maar al snel kom je erachter dat de puzzels extreem lastig zijn. Het is echt proberen, proberen en nog eens proberen en combineren. Dit maakt dat lang niet alle puzzels even logisch op te lossen zijn. Soms moet je een buisje in een gat steken, een touw uit de knoop halen, over een brug leggen en weer eronder door eruit halen. Of je moet uit de tien objecten die je hebt gevonden het juiste object vinden voor de juiste interactie. Daarnaast is je character waarmee je beweegt ook nog eens traaaag. Het valt soms niet mee…

In de knoop

Dit spel had geniaal kunnen zijn, maar kent zijn gebreken. Want soms zijn dingen zo lastig te zien, zelfs met een goede bril op. Je hebt weliswaar minigames waarmee je een map vrij kunt spelen die je laat zien hoe je een puzzel stap-voor-stap oplost, maar soms zijn Ikea-handleidingen nog duidelijker uitgebeeld. Dit maakt de game soms dan ook tot een ware hel, zonder de walkthroughs die beschikbaar zijn. Conquistadorio is visueel dan wel een spektakel dat veel sfeer en creativiteit ademt, maar kan ook een nachtmerrie zijn wanneer je het geduld verliest. Het draggen met de cursor over het scherm laat wel zien wat interactief is en wat niet, maar je kunt in principe honderden combinaties maken die verkeerd zijn, waardoor je al snel in de knoop zult zitten. Het selecteren van objecten, het is meer voor de PC gemaakt, en werkt dan ook niet altijd even lekker op de console. In totaal biedt de game ‘n paar uurtjes aan speelplezier, maar als in principe is dat slechts ‘n klein uurtje wanneer je precies weet wat je moet doen. Het bedenken van oplossingen verlengt dan ook de speelduur met meerdere extra uren, en dat kan geduld vergen.

Conquistador ziet er grafisch niet adembenemend goed uit, maar oogt wel ontzettend creatief en is qua setting misschien wel de vetste game die ik in lange tijd heb gezien. Maar qua puzzels-mechanics en controls laat de game wat te wensen over. Je moet wel zwaar gemotiveerd zijn om deze puzzel uiteindelijk op te lossen, en met de hints die je kunt vrijspelen via makkelijke minigames, is het stukje nog lang niet makkelijker gelegd. Soms vraag je jezelf af of je in het screen waarin je zit wel iets moet oplossen en of je niet verder moet lopen naar de volgende puzzel. Deze point-and-click is dan ook voor de echte, echte puzzelaar die geen uitdaging uit de weg zal gaan. Maar als je die uitdaging eenmaal om weet te zetten in succes, dan zal deze game je als nooit tevoren een bevredigend gevoel geven.