Eén van de eerste games die verscheen voor de Xbox 360 in haar jonge jaren was Condemned: Criminal Origins. Deze horror-game van de makers van F.E.A.R. deed wederom vele gamers slapen met het licht aan. Ook ik was volledig in de ban van deze game, alleen al vanwege de verhaallijn die de speler letterlijk vastgreep en niet meer los liet. Door het open einde van de game was er eigenlijk al te zeggen dat er een tweede deel aankomt, en de afgelopen maanden is dit versterkt met de heuze aankondiging van Condemned 2: Bloodshot die over slechts een aantal weken al in de schappen ligt. Ik als Condemned fan ben me dus gelijk gaan storten op deze veelbelovende titel van Monolith Studios, en het resultaat van mijn zoektocht gaat elke gamer zijn ergste nachtmerrie teboven. Laten we even een kijkje nemen naar wat er allemaal nieuw is ten opzichte van het vorige deel.
”Condemned 2 pakt het verhaal op waar het eerste deel ons achterliet”
Condemned 2 pakt het verhaal op waar het eerste deel ons achterliet; Ethan Thomas, een forensic agent, is net klaar met één van zijn meest controversiële onderzoeken. Rond het begin van Condemned was er namelijk sprake van een zogehete ‘outbreak’ van een groep psychopaten, die de speler wel een kopje kleiner wilde maken. Na een dergelijk onderzoek kwam Ethan er al snel achter dat er wel meer achter zat. In Condemned 2 is Ethen dan ook geestelijk niet volledig in orde, en zo hallicuneert hij vaak. Daarnaast beschikt hij ook nog eens over een gave, waarvan (nog steeds) niet duidelijk is wat het precies inhoudt, wat hem tijdens gevaarlijke situaties een handje helpt in het vinden van bewijs. Hoewel het volledige verhaal niet duidelijk is, draait Condemned 2 over het uitvinden van wat er nu precies allemaal aan de hand is met zowel Ethan als het onderzoek. Kortgezegd zit Ethan diep in de shit, en in het proces van eruitkomen komt hij juist datgene tegen waar hij de laatste jaren tegen gestreden heeft.
Hetgeen dat Condemned zo uniek maakte was het feit dat de speler zich niet volledig moest focussen op vuurwapens. Nee, in Condemned maakt de speler volledig gebruik van wapens die hij uit de omgeving kan halen. Denk aan een steen, loden-pijp, mes, plank en ga zo maar door. In het spel komt het vaak neer op close-combat waarbij je met een attack/cover systeem de hinderlaag zult winnen. Ook Condemned 2 kent dit systeem met een heleboel toevoegingen, zo kan er nu meer uit de omgeving worden gepakt en ook worden benut. Zo werken de elementen ditmaal ook mee en kun je een bepaald wapen in de brand zetten om zo meer schade aan te richten. Ook is het mogelijk om gebruik te maken van de omgeving, wees dus niet bang om een tegenstander tegen de muur aan te smijten of tegen een televisie. Wat vooral meehelpt om dit combat systeem te laten werken is een goede intelligentie van de tegenstanders. Condemned 2 kent dit ook, en alle tegenstanders reageren dynamisch op jouw acties. Zo zullen ze schijnbewegingen maken zodat jij denkt dat ze willen slaan, om jou vervolgens met een verrasingsaanval schade te leveren.
Het forensische aspect is ditmaal érg uitgebreid. Waar je in het vorige deel op bepaalde momenten gedwongen werd om een bepaald DNA-spoor te volgen met speciale onderzoekings-apparatuur, kun je nu zelf kiezen wanneer je het wil gebruiken én kun je alles ook nog eens upgraden. Dit betekent dat je Condemned 2 op meerdere manieren kunt bespelen om zo je doel te bereiken. Voor nu kunnen we concluderen dat er zowel een agressieve als onderzoek speelstijl in het spel zit, wat alleen maar voor meer herspeelbaarheid zal zorgen.
Een veelbelovende multiplayer
Wat compleet nieuw is, en waar ik zelf overigens erg veel verwachtingen van heb, is de online multiplayer modus in Condemned 2. Deze volledig nieuwe modus gebruikt de singleplayer ervaring als concept en er mag dus een volledig uitgebalanceerde en vooral leuke multiplayer te verwachten zijn. Naast de modi zoals Deathmatch en Team-Deathmatch kent Condemned 2 uiteraard ook originele modi wat in associatie staat met de singleplayer. Hoewel alle levels volledig alleenstaand zijn, en dus niet replica’s van eerder bezochte ruimtes in de singleplayer, betekent dit niet zozeer dat ze slecht zijn. Integendeel juist, want dit zorgt voor meer variatie in de omgevingen.
En daarmee zijn we aan het eind gekomen van deze impressie. Zoals jullie misschien al gelezen hebben ben ik razend enthousiast over Condemned 2: Bloodshot, en ik heb het beste met deze game voor. Het zal mij niets verbazen als hij wederom als een topper eindigt, omdat ik na het zien van de trailers en screenshots al bij voorbaat kan zeggen dat het helemaal goed zit met deze titel. Hoogstwaarschijnlijk zal ik helaas niet de review doen, wat eigenlijk ook maar het beste is aangezien ik dan nogal subjectief zou zijn, maar desondanks kan ik al garanderen dat Condemned 2: Bloodshot zeker de volle prijs waard is.
