Afscheid nemen bestaat niet… zong Neerlands favoriete zanger ooit in een lied dat menig persoon tot tranen bracht. Dat is zo, en ze blijven ook altijd in mijn hart maar het is toch echt vaarwel voor mijn PS2 en toebehoren. Ik ben al vanaf de eerste dag overgestapt op de next-gen (de nu-huidige-gen) en sindsdien staan Playstation 2, Gamecube en Gameboy meer stof te happen dan een willekeurige Taliban strijder in zijn nakie in een zandstorm in Irak. Het is misschien wel zo dat er nog steeds fantastische games uitkomen voor PS2 die zeker het spelen waard zijn. Hulde daarvoor, de Gamecube en Xbox werden sneller afgeschreven dan de Koran door Geert Wilders. Maar ik ben zwak. Toen ik eenmaal had gezien hoe een game op de Playstation 3 eruit zag, of hoe slim de tegenstander wel niet kon zijn heb ik tevergeefs nog een paar keer een PS2 game geprobeerd maar het wou niet meer. Ik ben zwak, ik ben gevallen voor de pracht en praal en knijp een oogje toe daar waar de gameplay het laat afweten zolang de game maar mooi genoeg is.
Ik heb vanochtend mijn oude spelcomputers ingepakt en op zolder gezet. Mijn trouwe speelkameraden, aan wie ik honderden guldens en euro’s heb “verspild” zitten in een doos op zolder tussen de ratten en muizen. Niet dat wij ratten en muizen hebben, maar het geeft je een idee hoe miserabel de omstandigheden zijn. Ik zei verspild, maar heb nu al spijt van mijn woorden. Ik zit hier voor de computer met een wee en leeg gevoel. Nooit meer zal ik het hoesje van Mario Kart zien blinken in mijn kast, nooit meer Prince Of Persia van de grond af rapen omdat hij eigenlijk niet meer in het kasje past en daardoor elke dag minsten 2 maal op de grond duvelde. Ik zei verspild maar heb nu al spijt van mijn woorden. Hoeveel tijd heb ik niet opgemaakt aan het geld verzamelen, kopen en spelen van/voor mijn games? Uren, weken, maanden misschien. En elke minuut, elke godvergeten seconde was het waard en ik heb geen moment respijt gehad.
Mijn moeder heeft mij ervoor gehaat. Elke keer dat ze hoorde “Mam, ik ben naar de gamesboer!” wist ze dat ik weer 60 zuurverdiende euro’s weggooide. Ik zeg weggooide. Zo noemen de mensen het die niet weten wat gamen is. Ik heb gamegeschiedenis meegemaakt. Ik was erbij toen de PS2 werd gelaunched voor het belachelijk bedrag van meer dan 2000 gulden. Ook stond ik in de rij toen Zelda voor de GC gereleased werd. En doe eens een gok waar ik stond op het moment dat de gamestore open ging op 29 oktober 2004 (!) de dag dat het nieuwste deel van de fameuze GTA serie uitkwam?
Thuis, ik was namelijk ziek. Maar dat terzijde. Juist omdat ik altijd vooraan sta heb ik mijn oude kameraden de deur uit moeten doen. Want ook op de 23ste van maart dit jaar stond ik vroeg op om als eerste de nieuwste console van Sony in huis te halen. Mijn gameboy was rond die tijd al lang en breed vervangen door mijn DS en PSP en nu zou ook zijn grotere soortgenoot een soortgelijk lot ondergaan.
Ach, ik ben eigenlijk gewoon een zeikerd. Kijk dan wat de vooruitgang ons biedt! Een geheel nieuw level voor games, een nieuwe standaard. Betere graphics, een slimmere computer, een beter geheel. Toch blijft het lege gevoel bij mij. Het is de combinatie van het verlies van veel geld en het feit dat ik zelf iets doe wat ik nooit verwacht had. Ik dacht dat het bij mij altijd om de gameplay ging. Toch kan ik niet meer genieten van een game als Kingdom Hearts. Een game die mij vele dagen heeft vermaakt, kan ik nu niet meer uitstaan omdat er zoveel fouten boven komen drijven die hedendaags verholpen kunnen worden. Ben ik dan een graphics-hoer? Iemand die een game koopt puur en alleen omdat hij er goed uitziet? Misschien. Er was die game die mij meer uren speelplezier heeft geboden dan welke andere game ook. Ik schaam me er niet voor om te zeggen welke, omdat ik weet dat jullie hem zelf ook allemaal gespeeld hebben (of nog steeds spelen). Rollercoaster Tycoon. Die game is butt-ugly. Ik denk dat ik hem deze vakantie eens ga instaleren. Kijken of ik mij er nog steeds mee kan vermaken. Voor nu, wens ik jullie alleen nog een fijne vakantie en natuurlijk de beste wensen voor het jaar 2008, hopend dat er nog veel momenten mogen zijn waar jullie en ik in de rij staan voor wederom een stukje gamegeschiedenis (of toekomst?). Is het al 2008? Lees dit stukje dan met terugwerkende kracht!
P.S. Te koop aangeboden: mijn oude PS2 games. Omdat ik ben overgestapt op de nieuwe generatie bied ik mijn oude games te koop aan. Het betreffen hier uitsluitend games van goede kwaliteit. Elke game is een stukje game-historie op zich. Alle games zijn met liefde behandeld.
P.S. (2): Ik verwacht dan ook dat de nieuwe eigenaar de games met liefde behandelt, anders komt er geen deal!
