Zojuist was ik even ontsnapt uit mijn drukke leventje en had eindelijk weer eens de tijd gevonden om even onbezorgd op het web te surfen. Na een aantal sites belandde ik op een gamessite – hoe kan het ook anders – en begon ik te reageren op enkele forum-topics. Eentje in het speciaal trok mijn aandacht. De vraag die daar gesteld werd was: wat is de toekomst van gamen?
Ja, wat is dat nou eigenlijk, toekomst? En wat kunnen we onder gamen verstaan? Twee redelijk simpele begrippen die makkelijk uit te leggen zijn en samen toch een lastige vraag op kunnen roepen. De toekomst is naar mijn mening als volgt uit te leggen: alles wat nog komen gaat. Correct me if i’m wrong maar dat komt aardig in de buurt bij een feitelijke beschouwing van het begrip “toekomst”. Gamen is al wat lastiger. Sommige mensen vinden “Hartenjagen” op Windows al een game, anderen bestempelen dat als een spelletje en vinden dat je pas echt gamed wanneer je in verdergevorderde virtuele omgevingen bezig bent. We houden voor nu maar even wikipedia aan, daar kan over het algemeen iedereen zich wel in vinden.Vrij vertaald: een videospel is een spel welke input van een gebruiker omzet tot visuele feedback op een video apparaat, voor het nut van entertainment.
Want wat staat ons nog te wachten op dit gebied? Als ik door het forum blader zijn er enkele dingen die in het oog springen. Natuurlijk de flame-war, maar als je tussen de regeltjes door leest zie je duidelijk: “Nintendo! Nintendo! Nintendo!” staan. Wat denk ik doelt op innovatie. Dat is dus één. Ten tweede kom ik vaak het woordje “stembesturing” tegen, ook een innovatie maar naar mijn mening anders dan die van Nintendo-aard en waarschijnlijk in het leven geroepen door berichten dat Tom Clancy’s: EndWar helemaal met de stem te besturen zou zijn, evenals Tom Clancy’s: HawX. Naast deze twee scenario’s kom ik ook nog die tegen van een “virtual reality” (ofwel: het drie dimensionaal gamen) en een aantal mensen die opperen dat al die innovatie nooit lang leuk blijft en dat we uiteindelijk toch blijven gamen met een controller en/of muis en toetsenbord.
Mijn visie op elk van deze scenario’s is als volgt: van alles een beetje. We lopen het rijtje weer even af. Nintendo-innovatie is die van beweging en aanraking gebruiken voor het besturen van je game. Dit zal inderdaad toenemen vanwegen het gigantische succes van Wii en DS maar naar mijn mening nooit de hele markt overnemen. Je hebt niet altijd zin om als een gek voor je “video apparaat” te staan en wilt ook wel eens rustig op de bank plaatsnemen. Verder is innovatie alleen innovatie zolang het nieuw en verassend is en komen mensen die zich vermaken met de betreffende apparaten er al gauw achter dat er (vaak) eigenlijk niet eens zoveel innovatiefs aan de gang is.
De overstap van besturing door aanraking naar besturing op stem is dan ook snel gemaakt en werkt (als we de berichten mogen geloven) al aardig goed in bepaalde games. Het blijven echter wel standaard zinnetjes die je de computer toespreekt en het duurt naar mijn idee nog een lange tijd voordat de computer echt verstaat wat je zegt in plaats van het herkennen van geluidsgolven (ja, dat is iets anders!). Inderdaad hoor ik veel van jullie denken “maar het ging toch ook over de toekomst?”. Dat klopt, maar dan heb ik mij waarschijnlijk al lang bij de vorige generatie consoles gevoegd, wat wil zeggen: dat ik dood en begraven ben en er dus geen nut bij heb om hierover te speculeren.
Virtual Reality is al eens eerder geprobeerd en werd geen succes. Niet zozeer omdat het apparaat (de Virtual Boy van Nintendo) niet deugde alswel omdat je er hetzelfde mee bereikte als 39 bier op één avond: je werd er kotsmisselijk van. Technologie zou geen technologie zijn als het zichzelf niet zou verbeteren en er zijn dan nu ook al veel meer mogelijkheden wat betreft het 3D gamen. Echter; ik zie nog steeds geen goed werkend apparaat op de markt welke het brede publiek kan bereiken en denk dat dit ook nog wel een aantal jaartjes zal gaan duren. Waarschijnlijk komt het eerste apparaat pas echt succesvol op de markt wanneer het mogelijk is de game ook daadwerkelijk met niet meer dan jezelf te bedienen wat na besturing door aanraking en stem een nieuwe “innovatie” is op de manier van bedienen met alleen je grijze massa.
En dan zijn er de doemdenkers, de echte Hollanders. Ga maar weg met je vernieuwing, alles blijft zoals het blijft omdat we blij zijn zoals het is! Ook hier zit een punt, ondanks alles wat er op het moment gaande is speel ik nog steeds 95% van mijn games met een controller in mijn klauwen en voordat dit zal veranderen moet er toch wel echt een beter en meer accuraat middel van besturing komen dan (bijv.) de Wii-mote of de stylus. Dus, ondanks dat ik geen waarzegger ben is mijn blik voor de toekomst: andere manieren van gamen gaan wel opkomen, maar er zal nooit één manier van besturing komen noch zal de huidige vorm verbannen worden.
Rest mij nog een vraag, namelijk: wat is jullie visie? Hoe zie jij jezelf over pak en beet tien jaar gamen? Of denk je dat de verandering vanuit een andere hoek komt, daar waar ik nu alleen heb gekeken naar de besturing? Vertel! Spui je verhaal!
