Column: Je zus een SingStar, je moeder een Guitar Hero

De discussie is al maanden bezig en ik ga me hier dan ook niet in mengen. De vraag: “Is Guitar Hero: World Tour of Rock Band (2) beter?” kan mij gestolen worden. Wat ik wel een noemenswaardig punt vind (en ook dit is al vele malen besproken) is het feit dát ze beiden zo’n succes zijn. Waarom digged iedereen die muziekgames ineens, beginnend bij Singstar en eindigend met Rock Band: The Beatles? Een vraag die door veel media wordt beantwoord als: iedereen wil zelf de rockstar zijn! Natuurlijk wil iedereen de rockstar zijn, maar wilden wij dat niet tien jaar geleden ook al? Ik in iedergeval wel.

Toch, als je me toen een plastic gitaar in handen had geduwd had ik je het ding waarschijnlijk teruggegeven met een rotsmoes terwijl ik stiekem dacht: “Ik ga dus echt niet voor lul staan met dat klote gitaartje rond mijn nek”. Nu is het cool, het is hip, iedereen doet het en als je 100% haalt bij “Dragonforce – Through the Fire And Flames” ben je geen kneus maar een YouTube ster. Wie ben ik om deze vraag te beantwoorden; slechts een simpele student met gamen als hobby. Ik zou dan ook geen antwoord op de vraag hebben. Ergens is er iets veranderd in de mentaliteit. Misschien was het wel het feit dat gamen meer en meer geacepteerd werd. “Nu je met gamen niet meer voor lul stond, konden gamers het volgende stapje proberen”, iets in die trend? Misschien was het wel gewoon de behoefte aan een soortgelijke game of de ijzersterke line-up uit de eerste Singstar en Guitar Hero games. Mij viel het gewoon ineens op toen ik de gamesboer binnenliep en meer dan de helft van het PlayStation- en Xbox 360-rek vol zag staan met Singstar/Lips (en spinoffs) en Guitar Hero/Rock Band (en spinoffs). Want naast de originele deeltjes heb je natuurlijk ook deeltjes met alleen Rock, Pop, Nederlands-talig, Hoempa-Hoempa en muziek gemaakt op bierflesjes/pannen/regentonnen door de josti-band van een of ander gat in een Groningse uithoek.

Ik zit er niet op te wachten dat ontwikkelaars die de kennis in huis hebben een goede game te maken hun aandacht besteden aan de zoveelste (zelfde) game met andere liedjes. Heel tof dat er ook een Metallica-editie komt van GH en een Beatles editie voor RB, beide klasse bands, maar kunnen ze hun aandacht niet richten op een nieuw deel uit de hoofdserie, en dan écht een goed deel? Met verbeteringen erin enzo, zoals ze vroeger nog wel eens deden? Want zeg nu zelf, GH heeft nog altijd last van een klein beetje lag bij het aanslaan van je noten. Dat zouden ze er toch bij het vierde (echte) deel er al lang uitgehaald kunnen hebben? Nee, nu werken er kleine groepjes langs elkaar heen, de een is in het geheim bezig met World Tour 2 (geloof me, dat is zo) en drie andere splinter-teams zijn bezig met band-edities van de door ons geliefde series. Niemand leert zo van elkaars fouten, maar hé: why change a winning team? Schijnbaar hebben de ontwikkelaars een formule gevonden die verkoopt en dat is belangrijker dan blijven verbeteren, blijven voortbewegen. Ik zie het voor mijn ogen gebeuren, mijn moeder die de gitaar eens oppakt, mijn zus die een liedje uit SingStar leuk vind en het dagen achter mekaar oefent op mijn PS3. Weer een serie naar de mainstream. Niet per se een doodsteek voor de serie, maar vaak wel. Weg innovatie bij het ontwikkelings team, weg vernieuwingen. Die mainstream gamers zien dat toch niet.

Om niet weer meteen uit te komen op de “mainstream is kut-conclusie” (dat doe ik later wel) moet ik jullie bekennen dat ik regelmatig Guitar Hero: Legends of Rock speel met mijn vriendin. “Heb je dan echt geen betere dingen te doen?” zul je je afvragen. Jawel, maar ze vraagt er zelf om (en nee, dat betekent niet dat ik op andere gebieden tekort schiet ;)). Denk je eens een tijd geleden in, nog niet eens zo heel lang: een jaar of vijf. Kon iemand zich toen indenken dat je vriendin toen vroeg of ze even mocht gamen? Bah, gamen, dat is vies! Dat doen nerds, van die stinkende, zweterige, in “Warcraft”-t-shirts gekleden sukkels! En nu moet je de rijen eens zien bij de Guitar Hero stand op een of ander festival! Niemand vind het meer gek om honderden euro’s bij elkaar te leggen voor een Rockband / World Tour setje.
Ik vind het raar, maar het zal wel aan mij liggen. Hopelijk gebruiken de uitgevers het geld van de mainstream om nieuwe IP’s te maken of om al bestaande series in ere te herstellen of te houden. Want voor de rest, wat heb je eraan, die mainstream?
Ze leveren meer geld in het laatje vs. ze verneuken respectabele gamesseries? Ze zorgen ervoor dat games geaccepteerd worden vs. ze zorgen ervoor dat ontwikkelaars snel en overhaast nieuwe (kut-)spellen op de markt brengen. Dan kom ik toch echt tot de conclusie die ik al eerder heb genoemd. Maar ik moet wel toegeven, zo’n potje Guitar Hero blijft leuk, ook al gaat de serie niet of nauwelijks vooruit. Ik zal eens vragen of mijn moeder iets te doen heeft als ze klaar is met het eten koken…