Column: Geweldadige games mogen niet verboden worden in Nederland

Zoals velen wel zullen weten is er de laatste weken nogal behoorlijk wat commotie om het spel Manhunt 2 voor de Wii, PS2 en PSP. Manhunt 2 wordt ontwikkeld door Rockstar, die natuurlijk bekend staat om de geweldadige games uit de GTA serie. Deze serie ging al over enkele grenzen heen, en met Manhunt 2 wil Rockstar nog weer een stapje verder gaan. Het spel gaat over ene Daniel Lamb. Hij is een proefpersoon van een geheim experiment, wat behoorlijk misgaat. Om de waarheid hierover te verbergen zijn alle slachtoffers van het experiment in een gesticht voor gevaarlijke criminelen geplaatst. Zes jaren gaan er voorbij en Daniel wordt op een dag wakker met een bloederige spuit in zijn hand. Voor hem ligt een dode doktor, waar dus maar één oorzaak voor kan zijn: Daniel heeft hem vermoord. De deur van zijn cel staat open en hij grijpt deze kans om wraak te kunnen nemen op iedereen die hem heeft gemarteld tijdens zijn tijd als proefkonijn.

Dit lijkt op zich nog wel een best normaal verhaal, maar het gaat vooral om de manieren waarop hij dit kan doen. Hij kan namelijk iedereen met de meest gruwelijke wapens uitmoorden. Zijn arsenaal bestaat dan onder andere uit scalpels, spuiten en hakbijlen. Het meest gruwelijke wapen (die inmiddels ook uit het spel is gehaald) is een tang, waarmee Daniel iemands ballen eraf kan trekken. Gruweldaden als deze waren voor de Tweede Kamer een reden om een stop te zetten op dit soort spellen. Gelukkig voor liefhebbers van dit soort bloedvergiet is er in Nederland een wet die het verbied om dit soort extreem geweldadige games tegen te houden. Een meerderheid in de Tweede Kamer wil echter dat minister van justitie, Hirsch Ballin een wetswijziging doorvoert, die de mogelijkheid geeft aan de regering om extreme gevallen als deze alsnog te kunnen verbieden.

Nederland zou hiermee niet het eerste land zijn die geweldadige games verbiedt, want ook in het Verenigd Koninkrijk is dit het geval. Duitsland is hiermee echt een heel extreem geval, want daar mag zelfs Gears Of War niet meer verkocht worden. Persoonlijk vind ik dit allemaal een beetje overdreven en vandaar dat ik met mijn volgende stelling kom: “Geweldadige games mogen niet verboden worden in Nederland.” In deze column ga ik dan ook proberen om deze stelling op jullie over te brengen (hoewel ik niet denk dat dit heel moeilijk zal worden).

Laat ik maar eens beginnen met de argumenten die tegenstanders van games gebruiken. De laatste tijd vinden er steeds meer schietincidenten op grote scholen plaats. Deze studenten spelen vaak games als Call Of Duty. Daardoor wordt er een verband gelegd tussen dit geweld en de games. Vele ouders zeggen dat kinderen dit geweld overnemen omdat ze in de games beloond worden om iemand anders neer te knallen of om crimineeltje te gaan spelen. In feite worden ze dus ook getraind om wapens te gebruiken. Uit een onderzoek in Amerika blijkt dan ook dat gamers sneller gewend zijn geraakt aan het schieten met echte wapens dan kinderen die niet gamen of alleen maar vrijwel geweldloze games spelen. Ook over de invloed van geweld op televisie op kinderen zijn al heel wat meningsverschillen geweest. Uit enkele onderzoeken blijkt dat de invloed van games vergelijkbaar is met de invloed van tv-programma’s. Dit is in principe dan ook een argument om de ban op geweldadige games door te voeren, omdat we dan via games nog meer gevoed worden met geweld. Het blijkt dan ook nog eens dat kleine kinderen die hiermee veel in aanraking komen veel agressiever spelen met anderen en dus snel iemand van de schommel af zullen meppen als het kind zijn of haar zin niet krijgt.

Dit zijn allemaal wel goede argumenten, maar zoals je waarschijnlijk al is opgevallen wordt er voor het grootste gedeelte alleen maar over de invloed op kinderen gesproken. Ik vind dan ook dat er veel te weinig wordt gelet op het feit dat ook genoeg volwassenen gamen. Om te voorkomen dat te jonge kinderen extreme games gaan spelen is niet voor niets het PEGI-systeem ingevoerd. Op elke game staat dus voor welke leeftijd deze spellen minimaal geschikt zijn. Het gaat echter nog niet zo ver dat jongeren ook echt verboden mogen worden bij de kassa om een bepaald spel te kopen. Sommige winkels doen dit echter al wel. Toch zul je altijd zien dat een kind wel aan een oudere vriend zal vragen om het spel alsnog te kopen. In deze gevallen vind ik dat de verantwoording bij de ouders ligt. De ouders moeten erop letten wat hun kind in huis haalt. Kunnen ze dit niet, dan ligt de schuld dus niet bij de ontwikkelaars. Daar komt ook nog eens bij dat het percentage van gamers die het geweld gaan na doen heel laag is. De meeste gezonde mensen moeten toch echt wel de virtuele wereld kunnen onderscheiden van de echte wereld. En ook al worden dit soort games uitgebracht, kunnen volwassenen zelf wel beslissen of ze de game willen kopen of niet. Het is niet verplicht om ze te halen.

Ik denk dan ook dat er heel weinig is dat de regering hiertegen kan doen. Als dit verbod doorkomt, ben ik ook nog eens bang dat we binnenkort ook afscheid zullen moeten nemen van extreme films als Saw. De tweede kamer gaat me namelijk niet vertellen dat mensen geen gruwelijke ideeën kunnen op doen uit dit soort films, want deze zijn net zo erg. Zelf vind ik dit soort dingen ook wel te ver gaan, maar ik blijf bij mijn mening dat we het niet mogen verbieden. Zelfs al zou Manhunt 2 verboden worden, dan zijn er altijd wel weer mensen die hem laten importeren, dus je ontkomt er nooit aan. Ik vind wel dat ze ouders beter moeten gaan informeren, zodat zij meer gaan letten op wat hun kind in huis haalt. Van mij mag de kamer ook nog wel een wet invoeren die winkels dwingt om te controleren op de leeftijd bij het verkopen van games.

Concluderend zeg ik dus dat alle ophef een beetje overdreven is. Er moet niet steeds alleen maar gekeken worden naar de invloed op kinderen, want ook volwassenen spelen deze games. Het PEGI systeem geeft al aan voor welke leeftijden een spel geschikt is, dus winkels moeten gewoon gedwongen worden om hierop te controleren. Voor de jongere gamers onder ons valt toch de verantwoording bij de ouders en deze moeten dus beter worden geïnformeerd. Natuurlijk zijn games als Manhunt wel heel extreme gevallen, maar er is nooit verplichting om een game te kopen. Iedereen moet voor zichzelf kunnen beslissen of een game geschikt is voor de desbetreffende persoon.