Filmgames zijn meestal pure troep. En gamesfilms zijn meestal pure troep. Waarom worden deze verschillende vormen van vermaak dan met elkaar gecombineerd? Wat is het nut van het uitbrengen van pure rommel? Het brengt enorm veel geld in het laatje. En hoe kun je voorkomen dat je dit soort wanproducten onoplettend koopt? Reviews lezen.
Typ het woord games review in op een zoekmachine en je krijgt honderden links. De meeste daarvan zijn sites met slechte, amateuristisch geschreven teksten, maar er zitten ook een hele hoop goeie recensies tussen. Toch zijn die bagger reviews wat mij betreft even belangrijk: Tussen het fanboy gezeik zitten er ook een hele hoop meningen van gamers zelf tussen, en ook aan de hand hiervan kun je bepalen of een game iets voor jou is.
Na een review van King Kong gelezen te hebben kom je erachter dat je de game niet moet kopen, maar moet huren vanwege het korte speel plezier wat je ermee beleeft. Als je leest over Cars lees je over een te makkelijke game, en als je leest over de Da Vinci Code lees je over een typische filmgame (pure troep). Maar veel mensen lezen de reviews niet, en gaan mee met de hype door de game te kopen. En ze zien daarvan de consequenties niet in: Ze verspillen zestig euro door een baggerspel te halen, en ze zorgen ervoor dat er in de toekomst nog meer filmgames komen.
Toch zijn mensen die geen reviews lezen niet de enige schuldigen. Ook regisseurs die een film gaan maken naar aanleiding van een game zijn net zo fout bezig. Kijk maar naar Doom, Bloodrayne, de Mortal Kombat Films, de Final Fantasy film (daarmee bedoel ik niet Advent Children: even voor de duidelijkheid voordat hieronder allemaal kwade posts komen), met als dieptepunt de Super Mario Bros film (Voor de NSMB review lezers: Dit is een Slechte Magere Baggerfilm). Vooralsnog maakte ik me hier niet zo druk over: Als ik er niet naar wil kijken dan kijk ik lekker niet en ik kan mensen die de film wel checken in de bios na afloop lekker uitlachen. Bij mij kwam het besef pas bij de aankondiging van een Hitman film.
Een Hitman film. Welke idioot heeft dit bedacht? Mijn favoriete gamesserie als film. Met Vin Diesel! Vin Diesel! Die lijkt er helemaal niet op! Dat is niet Agent 47! Nu niet en nooit niet. Ik wil geen enkel reclame filmpje van die film zien. Dat verpest de alle Hitman games. Ik bedoel: Vin Diesel werd in de (overigens leuke) komedie The Pacifier in zijn oor gebeten door een eend. Als ik de Hitman film ga zien heb ik de hele tijd het gevoel dat Agent 47 veel kan hebben, behalve een eenden beet. Want dan gaat hij keihard au roepen. Dan zie ik Vin Diesel als de Hitman stoere missies volbrengen (zijn stem is geen eens zo cool als die van de echte Hitman), heelhuids terugkeren en voor mijn gevoel kan hij dan ieder moment gebeten worden door een eend. Dat maakt de film er een stuk minder op, evenals de games.
Als afsluiting van deze tekst wil ik je twee dingen meegeven. Ten eerste: Lees altijd een review over een game voordat je hem koopt (op Evilgamerz natuurlijk!). En als tweede: Laat je nooit bijten door een eend.
