De aanloop naar de release van de volgende game van Bioware, de third person action shooter Anthem, is verre van perfect geweest. Zo lag de laatste Mass Effect ver onder de kwaliteit van zijn voorgangers en zorgde het nieuws dat veel van de beloofde mogelijkheden nog niet tijdens de release aanwezig zouden zijn voor meer vragen dan antwoorden. Games als een service, waarbij een game volledig wordt onderhouden, uitgebreid en verbeterd na de release, is een trend die we de laatste paar jaren steeds vaker zien. De vergelijking met Destiny, een sci-fi first person shooter, is dan ook snel gemaakt, en deze vergelijking doet helaas meer schade dan je eerst zou denken. Het mooie van een game die steeds verbeterd wordt, is dat er veel aan toegevoegd kan worden en als je blijft plakken je veel moois te zien krijgt. Maar helaas is mijn ervaring in het eerste jaar van zulke games in alle gevallen erg wisselvallig geweest. Diablo moest bijvoorbeeld het gehele loot systeem overhoop gooien om de spelers iets meer kans te geven op leuke schatten. Destiny had last van te weinig content en een sloot aan technische problemen. Het duurde dan ook in beide gevallen lang voordat de spellen die honderden uren die je erin moet steken ook echt waard maakten. Anthem is helaas de volgende game in dit lijstje.
Fort Tarsis en de Freelancers
In Anthem staat één van de laatste bolwerken, Fort Tarsis, centraal. Deze vesting is lang geleden gebouwd door de mensen van de Legion of Dawn factie na een enorm gevecht waarbij de Freelancers, helden in exosuits met de naam Javelins, voor de overwinning zorgden. Nu ligt er een nieuw gevaar op de loer in de vorm van de Dominion en Fort Tarsis is het volgende doelwit. De roem van de Freelancers is sinds die gloriedagen volledig verdwenen en maar een kleine groep Javelin piloten moet het opnemen tegen deze nieuwe vijand. Hier komt de speler in beeld, jij bent één van deze piloten en je wordt de wereld rondom Fort Tarsis ingestuurd om Tarsis te beschermen. Je kunt merken dat een ervaren game ontwikkelaar als Bioware met veel kennis voor worldbuilding en dialogen achter deze game zit. Voor de spelers die alles te weten willen komen over deze nieuwe wereld is er een hoop te ontdekken door informatie te vergaren en heel veel dialogen te hebben met de bewoners van Tarsis. Tarsis is de hub om toegang te krijgen tot alle mogelijkheden in Anthem. Zo vind je hier nieuwe missies, voortgang met de verschillende facties, winkels en nog veel meer. En hier komt het eerste pijnpunt van Anthem naar voren. Nieuwe missies kun je alleen verkrijgen door met mensen hier te praten. Dit gebeurt in het eerste perspectief en gaat op een laag tempo, waardoor de snelheid tussen missies volledig tot een laag pitje zakt. Een erg rare keuze, want het zou veel vetter zijn geweest om met deze mensen te praten vanuit je Javelin. Je zou dan ook een grote hoeveel missies verwachten, maar het tegendeel is waar. Er zijn meestal maar 1 of 2 missies beschikbaar en dat voelt erg karig aan. Ook alle gesprekken die je voert met de mensen in het fort leveren vaak maar alleen ervaringspunten op en de dialoog keuzes draaien op niks uit. Deze gesprekken zien er super tof uit en vooral de animaties en emoties zijn indrukwekkend en geven de personages heel veel karakter. Zelfs de achtergrondverhalen en dingen die ze vertellen zijn vaak interessant. Maar het komt helaas te vaak voor dat een personage iets verteld over een voorwerp of probleem in de wereld buiten Fort Tarsis en je een vette missie zou verwachten om deze problemen op te lossen en er niks gebeurt. De eerste paar uur luisterde ik naar elk gesprek, maar naarmate het steeds duidelijker werd dat er geen nut was om naar de dialogen te luisteren, begon ik helaas agressief door al deze gesprekken heen te skippen om zo snel mogelijk weer in actie te kunnen komen.
Top gameplay omringd door laadschermen en bugs
De eerste keuze die jij moet maken is in welke type Javelin jij de wereld in wilt trekken, deze keuze ligt vast voor de eerst volgende levels, maar niet getreurd om de ruwweg 10 levels krijg je de mogelijkheid om een nieuwe Javelin vrij te spelen. Deze 4 Javelins zijn echt verschillend en de basis hier is dik in orde. De Colossus is voor de mensen die dicht bij de actie willen zijn, de Storm Javelin is meer gericht op schade aanbrengen op een afstand en de Interceptor is super behendig en snel en de Ranger is de universele Javelin degelijk in elke situatie. Elke Javelin kan 2 geweren meedragen, een ultimate aanval en een support optie uitvoeren. Dit zorgt ervoor dat er redelijk wat diversiteit is en je op veel verschillende manieren de vijanden een kopje kleiner kunt maken. En als je eenmaal je keuze hebt gemaakt, weet Anthem elke keer dat je een missie begint dat heerlijke onoverwinnelijke gevoel over te brengen wanneer jij van een hoog platform de wereld instort. Anthem weet de juiste balans te vinden tussen uitdaging en grote hoeveelheden makkelijke vijanden die je met spectaculaire effecten en explosies om zeep kunt helpen. Vooral als je met een groep andere spelers aan de gang bent en de Ultimates om je oren vliegen dan laat Anthem zien hoe goed het in elkaar zit. Maar voor elke 30 minuten vette actie zijn er 30 minuten aan frustraties.
Simpelweg de laadtijden zijn om te huilen. Ondanks dat het beter is geworden met de patches zijn er gewoon teveel momenten waar je naar een laadscherm zit te staren. Ze zijn soms zelfs zo lang dat je gemakkelijk wat te drinken kunt inschenken voordat het laadscherm is verdwenen. En het feit dat je na elke missie weer terug moet naar het fort betekent gewoon een grote hoeveelheid laadschermen. De missies zijn net te kort om die laadtijd goed te praten. Destiny was wel erger in het begin, maar daar waren de missies vaak een stuk langer en gebeurde er meer per missie. Hier zijn er wel eens missies waarbij je alleen rondvliegt wat dingen oppakt en vervolgens weer terug moet vliegen. Ik had hier graag meer inspiratie gezien. Naast de laadtijden heb ik meerdere malen een missie opnieuw moeten doen omdat mijn javelin ineens uit de wereld was gevallen en dit voor een volledige vastgelopen game zorgde. Ook een grote hoeveelheid momenten waarbij verbinding met de servers ineens werd verbroken, zorgde voor meer extra laadschermen en herstart van missies en verlies van progressie. En dit zijn alleen nog maar de grote problemen die je tegenkomt, zo zijn er ook zat andere kleine bugs. Geweren die niet animeren, geweren die niet herladen op het moment dat je het wilt, ultimates die niet starten en interactiepunten die irritant zijn om te activeren. Anthem heeft hier nog een lange weg te gaan.
Prachtige wereld die leeg aanvoelt
Wanneer je rondvliegt in de gevaarlijke wereld die Anthem biedt dan ziet dit er gewoon super strak uit. De beelden van E3 gaven misschien een iets te mooi beeld, maar het komt erg in de buurt en het is vet om rond te vliegen door watervallen, vreemde wezens rond te zien lopen en de buitenaardse natuur te bekijken. Maar ondanks dat het er spectaculair uitziet, voelt de wereld erg leeg aan. Het is niet super groot en ook het feit dat je overal heen wordt geteleporteerd, zorgt ervoor dat je de omgeving niet waardeert zoals je zou willen. Ook zorgt dit er niet voor dat je het idee hebt dat er veel verandering is, omdat het een beetje snel op elkaar lijkt. De onderwater delen zijn super tof en ook de weerseffecten dragen veel bij aan de sfeer van Anthem, maar het begint snel te vervelen. Die verveling slaat ook toe op het verzamelen van de schatten in Anthem. Het verzamelen van vette voorwerpen staat centraal bij een game als Anthem en hier voelt het wederom erg leeg aan. Je kunt maar een paar verschillende delen van je pak aanpassen en de opties zijn minimaal. Je kunt wel redelijk wat kleuren aanpassen, maar dit lijkt allemaal ook zo erg op elkaar dat je weinig gevoel hebt om hier iets mee te doen. Als je met een roze exosuit wilt rondvliegen met gele stickers zou dat mogelijk moeten zijn. Maar helaas maken de tientallen verschillende grijze kleuren het aanpassen van je exosuit een saaie gebeurtenis. De endgame waar vaak naar wordt verwezen bij een game als dit is wederom minimaal. Als je alle verhalende missies hebt uitgespeeld blijven er maar een handjevol missies over die je kunt herhalen en ze voelen bovendien erg inspiratieloos aan en de saaie beloningen maken het alleen maar erger. Het helpt ook niet dat je weinig binding hebt met je teamgenoten. In Destiny begon je samen en bleef je ook echt bij elkaar, hier daarentegen kun je elkaar niet eens kwijtraken en voelt het regelmatig aan alsof je gewoon solo speelt. Het voelt echt aan alsof Bioware de eerste 10 uur mooi gepolijst hadden en ze daarna het spel moesten lanceren met de content die ze op dat moment hadden en de kwaliteit van het spel gaat na die 10 uur echt achteruit.
Anthem is een game die nog niet af is, wat gedeeltelijk te verwachten is met een game die nog jaren mee moet. Maar de basis die er nu staat, komt niet mooi samen in een vermakelijk geheel. Anthem bevat zeker een groot aantal “WOW” momenten, maar ze worden helaas overschaduwt door de vele problemen die op dit moment spelen. Hopelijk krijgt Bioware de tijd om veel van de problemen op te lossen. Maar op dit moment kun je nog maar beter wachten en je tijd in een andere game steken.
