Een game in een game
Je hebt het vast wel eens gehad; Je kijkt een film of speelt een game, en kijkt soms achter je of doet de gordijnen even dicht omdat je het idee hebt dat je bekeken wordt. Je krijgt automatisch een beangstigend gevoel wanneer je een enge film kijkt, ook al heb je dat normaal thuis niet. Als je dat gevoel nooit hebt gehad, dan is dit een game die je dat gevoel in ieder geval probeert te geven. Het concept is namelijk erg simpel, maar wel wel interessant.
In Among Ashes zit je namelijk achter een computer, in de game bedoel ik dan. Het is het begin van het milenium. Je bent een DOOM-achtige game aan het spelen, en een vriend van je stoort je via MSN Messenger (daar lijkt het in ieder geval verdacht veel op) om je een game te laten downloaden. Wanneer je het creepy spel speelt merk je dat in je eigen huis ook van alles gebeurt. Niet alleen de game is dus eng, maar ook in je huis gebeuren rare dingen. Je gaat zowel in de game als buiten de game om in je huis op zoek naar wat er allemaal gaande is. Het verhaal is dus niet bijster briljant uitgewerkt, maar heeft wel iets aparts. Je kunt namelijk je PC enigszins beperkt besturen en switchen van je chat, naar je game en een webbrowser waar allerlei informatie te vinden kan zijn op fora. Je speelt dus een game in een game uiteindelijk, iets wat je niet heel vaak doet natuurlijk.
In het spel dat je speelt genaamd “Night Call” bezoek je als detective een oud hotel. Er zijn nog wat inwoners aanwezig, waaronder een ‘maid’ maar je merkt al snel dat men zich anders voordoet dan ze zijn. Je loopt het huis rond waar je allerlei schokkende constateringen doet en lichte puzzels op aan het lossen bent. Je kunt gebruik maken van wapens, health en andere inventory zoals sleutels om steeds meer te ontdekken in de omgeving. Hierbij word je geregeld de stuipen op het lijf gejaagd in de toch al moeilijk zichtbare, donkere plekken. De gameplay voelt wat stroef aan en dat komt door de wat matige mechanics. Alles draait een beetje moeizaam en ik had te maken met flink wat drifting van de controller sticks. Het spel is op zich prima speelbaar, maar voelt een beetje verouderd aan.
Het jaar 2000, ook qua graphics
Het mag dan het jaar 2000 zijn maar zelfs in dat jaar zagen games er nog niet zo slecht uit als in Among Ashes. Je had toen als games als Quake III en Half-Life! Als je in-game in de game zit, ziet het er nog dramatischer uit dan in je eigen huis. Of men het bewust heeft gedaan, ik denk deels wel. Echter is het soms zo tergend lelijk, dat je zelfs goed moet kijken naar wat de pixels precies voorstellen. Soms zie je objecten liggen, waar ik zelf geen kaas van kan maken en dus loop ik er maar heen om te kijken of ze interactie mogelijk maken. Daarnaast is ook de brightness en contrast soms een probleem, waardoor je dingen maar lastig kunt onderscheiden van elkaar. Het maakt het soms een beetje lastig speelbaar, maar dat zorgt ook weer voor meer intense spanning. Out-game ziet het spel er weliswaar beter uit, maar is het nog altijd verre van indrukwekkend.
Among Ashes is een game die zich verouderd wilt voordoen, en is dat ook simpelweg het geval, bedoeld of onbedoeld. Grafisch ziet alles er op de PC (in-game dan) gewoon zeer matig uit en ook buiten je computer om is het niet om over naar huis te schrijven. Het spel is daardoor zelfs bij vlagen moeilijk te volgen en onoverzichtelijk en onduidelijk. Hetzelfde geldt voor de game mechanics en de gameplay. Het is het allemaal net niet, terwijl het concept wel erg vet is. De close-combat melee-attacks voelen erg stroef aan en ook het gebruik van inventory en bewegen in de omgevingen voelt zeer matig aan. Komt bij dat je veel in dezelfde omgevingen bezig bent, waarmee alles erg lineair wordt. Among Ashes is geen slechte game en qua concept best wel goed in elkaar gezet, maar maakt het uiteindelijk helaas niet waar.
